Pianista, kompozytor, dyrygent i pedagog. Urodzony 26 lutego 1834 we Lwowie, zmarł 1 listopada 1895 w Warszawie.
Po ukończeniu gimnazjum w Samborze wyjechał na studia muzyczne za granicę - początkowo studiował grę na fortepianie pod kierunkiem Rudolfa Viole w Berlinie, następnie kompozycję u Napoléona Henri Rebera w Paryżu.
W 1856, jeszcze w czasie studiów, odbył tournée wraz ze skrzypkiem Nikodemem Biernackim - występowali m.in. w Jassach, Krakowie oraz Poznaniu, zyskując uznanie krytyki i publiczności. 30 marca 1860 miał miejsce paryski debiut Zarzyckiego jako pianisty, podczas którego zagrał Koncert fortepianowy f-moll Adolfa von Henselta, solowe utwory Fryderyka Chopina oraz swoje własne kompozycje. Koncertował w Kolonii, Bonn, Koblencji, Wiesbaden, Lipsku (w sali Gewandhaus), Wiedniu, Anglii, a także w Polsce (Wrocław i Warszawa).
W 1866 zamieszkał na stałe w Warszawie, ograniczył występy, koncentrując się na własnej twórczości. W latach 1871-75 był pierwszym dyrektorem artystycznym nowo założonego Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. Będąc na tym stanowisku zorganizował chór mieszany i męski, zainicjował urządzanie koncertów symfonicznych. W 1879, po śmierci Apolinarego Kątskiego, objął funkcję dyrektora Instytutu Muzycznego. Sprawował ją do 1888. Do 1892 był dyrektorem i dyrygentem chóru w Katedrze św. Jana. Jako pianista wystąpił jeszcze w 1894 w ramach koncertów abonamentowych Wrocławskiego Stowarzyszenia Orkiestrowego, a rok później w Warszawie - wykonał wówczas m.in. Koncert fortepianowy Henselta, ten sam, który zagrał podczas swojego debiutu w Paryżu.
Ważniejsze kompozycje:
- Trois pièces musicales op. 1 na fortepian
- Dwie pieśni op. 2 na głos i fortepian
- Trois pièces musicales op. 3 na fortepian
- Grande valse g-moll op. 4 na fortepian
- Barkarola H-dur op. 5 na fortepian
- Deux chants sans paroles op. 6 na fortepian
- Grande polonaise Es-dur op. 7 na fortepian i orkiestrę
- Valse brillante As-dur op. 8 na fortepian
- Dwie pieśni op. 9 na głos i fortepian
- Deux nocturnes op. 10 na fortepian
- Drei Deutsche Lieder op. 11 na głos i fortepian
- Deux mazurkas op. 12 na fortepian
- Śpiewnik op. 13 na głos i fortepian
- Drugi śpiewnik op. 14 na głos i fortepian
- Pięć pieśniop. 15 na głos i fortepian
- Romans E-dur op. 16 [wersja I] na skrzypce i orkiestrę
- Romans E-dur op. 16 [wersja II] na skrzypce i fortepian
- Koncert fortepianowy As-dur op. 17
- Grande valse D-dur op. 18 na fortepian
- Deux mazurkas op. 20 na fortepian
- Trzy pieśni op. 22 na głos i fortepian
- Andante et polonaise A-dur op. 23 [wersja I] na skrzypce i orkiestrę
- Andante et polonaise A-dur op. 23 [wersja II] na skrzypce i fortepian
- Trzy psalmy op. 25 na głos i fortepian
- Mazurek G-dur op. 26 [wersja I] na skrzypce i orkiestrę
- Mazurek G-dur op. 26 [wersja II] na skrzypce i fortepian
- Ave Maria op. 27 na głos i fortepian
- Dwie pieśni op. 28 na głos i fortepian
- Dwa psalmy op. 29 na głos i fortepian
- Dwie pieśni op. 30 na głos i fortepian
- Trzy pieśni op. 33 na głos i fortepian
- Trois morceaux op. 34 na fortepian
- Introduction et cracovienne D-dur op. 35 [wersja I] na skrzypce i orkiestrę
- Introduction et cracovienne D-dur op. 35 [wersja II] na skrzypce i fortepian
- Deux mazurkas op. 36 na fortepian
- Suita polska A-dur op. 37 na orkiestrę
- Mazurek E-dur op. 39 [wersja I] na skrzypce i orkiestrę
- Mazurek E-dur op. 39 [wersja II] na skrzypce i fortepian
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, grudzień 2006.