Na zawodowej scenie debiutowała w 1992 roku, jeszcze jako studentka szkoły teatralnej, w roli Ofelii w "Hamlecie" Williama Szekspira w reżyserii Andrzeja Domalika na deskach warszawskiego Teatru Dramatycznego. Później współpracowała z Domalikiem także przy "Pokojówkach" Jeana Geneta, w których wcieliła się w postać Claire (1996, Teatr Dramatyczny w Warszawie) i "Swidrygajłowie" na motywach "Zbrodni i kary" Fiodora Dostojewskiego (2000, Teatr Powszechny im. Zygmunta Hübnera w Warszawie); grała tam Dunię. Na macierzystej scenie wystąpiła jako Antonia w "Człowieku z La Manchy" Mitcha Leigha, musicalu inscenizowanym przez Jerzego Gruzę (1994). W tym samym czasie na scenie warszawskiego Teatru Ateneum im. Stefana Jaracza grała Polly w "Operze za trzy grosze" Bertolta Brechta w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego (1994).
Kreację stworzyła we współczesnym dramacie rodzinnym, odwołującym się do Czechowowskich "Trzech sióstr" - "Pamięci wody" Shelagh Stephenson, premierze przygotowanej w Teatrze Dramatycznym przez Agnieszkę Glińską (2002).
"Mary, w wykonaniu Agnieszki Wosińskiej przypomina Maszę - pisała o tej roli Aleksandra Rembowska - radykalną w miłości, z niemałym trudem i smutkiem przystającą na pełną wyrzeczeń rolę kochanki Mike'a (w tej roli tragikomiczny Piotr Bajor). Dojrzała i świadoma okoliczności Mary to piękna, szlachetna i niezwykle prawdziwa rola Wosińskiej. Nie pierwszy raz aktorka przejawia talent w roli tragicznej, choć tym razem rysunek postaci kreśli w sposób jeszcze głębszy, bardziej przenikliwy." ("Teatr" 4-6/2002)
W Teatrze Dramatycznym aktorka współpracowała z Krystianem Lupą. W mniejszych rolach wystąpiła jako Syrena w "Powrocie Odysa" Stanisława Wyspiańskiego (1999), Kuzynka z Paryża w "Auslöschung - Wymazywaniu" Thomasa Berhnarda (2001) i Salzman w "Personie. Marilyn" (2009). Ale wcieliła się również w Postać Przybłąkaną i Nurię w granych wspólnie "Niedokończonym utworze na aktora" według "Mewy" Antoniego Czechowa i "Sztuce hiszpańskiej" Yasminy Rezy (2004).
"To wspaniale studium psychologiczne, szczególnie bliskie nam, ludziom sceny - mówiła aktorka o pracy nad tymi rolami. - Najciekawsze, że mojej postaci u Czechowa w ogóle nie ma. Lupa ją wymyślił. W Postać Przybłąkaną wchodzę z bagażem Nurii, która marzy o zagraniu właśnie bohaterki Czechowa, Soni z 'Wujaszka Wani'. Lupa daje aktorowi coś ważnego: wielką akceptację jego poszukiwań. To uruchamia wyobraźnię i dodaje śmiałości. Dzięki temu mogę się odważyć na dużo więcej niż zwykle." ("Twój Styl" 10/2004).
Można ją było oglądać także jako Irenę Prantl w "Wierze nadziei miłości" Ödöna von Horvátha, przedstawieniu Grażyny Kani (2005, Teatr Dramatyczny w Warszawie) i w roli tytułowej - stanowczej, dumnej, świadomej swego ciała kobiety w "Księżnej d'Amalfi" elżbietańskiego dramatopisarza Johna Webstera - plastycznie dopracowanej inscenizacji Grzegorza Wiśniewskiego (2006, Teatr Wybrzeże w Gdańsku).
W Teatrze Dramatycznym występowała także w przedstawieniach podejmujących wątki dotyczące kobiecości - w jednej ze scenicznych miniatur Elfriede Jelinek granych pod wspólnym tytułem "Śmierć i dziewczyna" (2009, reżyseria: Maria Kwiecień, Suse Wächter, Agnieszka Korytkowska-Mazur, Małgorzata Głuchowska) i "Córeczkach" według scenariusza Małgorzaty Głuchowskiej i Justyny Lipko-Koniecznej w reżyserii Głuchowskiej (2011). Wystąpiła także w adaptacji powieści Aglai Veteranyi "Dlaczego dziecko gotuje się w mamałydze?" w reżyserii Magdaleny Miklasz (2010), przedstawieniu, które powstało pod egidą Laboratorium Debiutów. Zagrała Różę Luksemburg w przedstawieniu Tadeusza Słobodzianka "Młody Stalin. Prawdopodobna historia" (2013). Rok później wystąpiła w spektaklu Barbary Sass "Bez wyjścia" na podstawie "Przy drzwiach zamkniętych" Jeana Paula Sartre'a. Ostatnio zagrała - i zaśpiewała - w przedstawieniu "Cabaret" Johna Kandera w reżyserii Eweliny Pietrowiak (2016).
Jednocześnie aktorka współpracuje z warszawskim Teatrem Scena Prezentacje, gdzie gra w kameralnych, obyczajowych sztukach reżyserowanych przez Romualda Szejda, wystąpiła między innymi w opowiadających o świecie korporacji "Dyrektorach!!!" Daniela Besse'a (2005) i lekkiej komedii "Bloczek" Carole Greep (2006).
W Teatrze Telewizji grała w przedstawieniach Agnieszki Glińskiej, między innymi w "Bankructwie małego Dżeka", adaptacji powieści Janusza Korczaka (2000), "Szczęściu Frania" Włodzimierza Perzyńskiego (2001) i opowieści o współczesnej polskiej rodzinie - "Nieobecnym" Krystyny Chołoniewskiej (2001). Była bezwzględną korespondentką wojenną Kathy w "Krótkim kursie medialnym" według scenariusza Tomasza Wiszniewskiego i Roberta Bruttera w reżyserii Wiszniewskiego (2002). Zagrała Dorymenę w "Szkole obmowy" Wojciecha Bogusławskiego, przedstawieniu przygotowanym przez Piotra Mikuckiego (2001) i Panią Cholley w "Napisie",współczesnej komedii Géralda Sibleyrasa w reżyserii Wojciecha Nowaka (2009).
Na dużym ekranie wystąpiła między innymi w obrazie o współczesnej polskiej prowincji - "Darmozjadzie polskim" Łukasza Wylężałka (1997), "Portrecie podwójnym" Mariusza Fronta, historii o młodych ludziach wchodzących w dorosłe życie (2000) i tragifarsie o polskich nowobogackich - "Futrze" Tomasza Drozdowicza (2007). Współpracuje z reżyserem kina niezależnego Ryszardem Maciejem Nyczką. Zagrała u niego w poetyckich "Siedmiu przystankach na drodze do raju" (2003), "Parku Tysiąca Westchnień", współczesnej wariacji na temat "Korowodu" Artura Schnitzlera (2004), a także w opowieści o nieudaczniku - "Fortuna czyha w lesie" (2005) oraz w farsowej historii operowego śpiewaka "Belcanto" (2010). Grała w wielu serialach, między innymi w "Ratownikach" o życiu goprowców (2010) i obyczajowych – "Prosto w serce" (2010-2011), "Klanie" (1997-2012) i "Barwach szczęścia" (2007-2012). W 2014 roku stworzyła ciekawą postać scenografki teatralnej, zamożnej i zmysłowej matki głównej bohaterki w "Hardkor disko" Krzysztofa Skoniecznego, za którą to rolę nagrodzono ją na festiwalu Młodzi i Film w Koszalinie. W serialu "Bodo" (2016) zagrała jedną z głównych ról - matki tytułowego bohatera.
Nagrody:
- 1993 - nagroda za rolę tytułową w przedstawieniu dyplomowym - "Yermie" Federico Garcii Lorki w reżyserii Piotra Cieślaka z Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie na 11. Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi;
- 1997 - nagroda specjalna za najlepszą piosenkę premierową oraz wyróżnienie, za wykonanie piosenki Pawła Mykietyna do tekstu Mirona Białoszewskiego "Ballada z makaty" na 18. Festiwalu Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu;
- 2002 - nagroda za rolę Mary w "Pamięci wody" Shelagh Stephenson w reżyserii Agnieszki Glińskiej w Teatrze Dramatycznym w Warszawie na 1. Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy; Feliks Warszawski za najlepszą rolę kobiecą sezonu 2001/2002, za rolę Mary w "Pamięci wody" Shelagh Stephenson w inscenizacji Agnieszki Glińskiej w Teatrze Dramatycznym w Warszawie.
- 2014 - 33. Festiwal Debiutów Filmowych "Młodzi i Film" w Koszalinie - Jantar za rolę kobiecą - za rolę w filmie "Hardkor Disko" "za naturalność, świadomość artystyczną i subtelność używanych środków, kóre mówią tak wiele"
Autor: Monika Mokrzycka-Pokora, luty 2012, aktualizacja: NMR, lipiec 2016.