Grupa teatralna utworzona we Wrocławiu na przełomie 1996 i 1997 (do 1998 działała pod nazwą Teatr Tragon) przez Grzegorza Bralę i Annę Zubrzycką. Centrum zainteresowań zespołu stanowi tradycja i kultura sztuki widowiskowej, ze szczególnym uwzględnieniem jej muzycznych aspektów.
Miejscem pracy grupy były sale Ośrodka Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych we Wrocławiu, od 2002 Teatr Pieśń Kozła posiada własną siedzibę, którą jest XIII-wieczny refektarz wrocławskiego klasztoru.
Pierwszym przedstawieniem grupy Brala i Zubrzyckiej była "Pieśń Kozła - Dytyramb" (1997), która w warstwie muzycznej nawiązywała do starych pieśni z regionu greckiego Epiros, Albanii i Rumunii, do żałobnych, greckich lamentacji oraz do tradycji Madinados - muzycznych improwizacji poezji pochodzących z Krety. Fabuła spektaklu została zaczerpnięta z "Bachantek" Eurypidesa. Z tej mieszanki grupa starała się wywołać ducha antycznego widowiska.
"O ile lat oddalony jest od nas świat mitu greckiego? O kilka milionów lat świetlnych. A w "Pieśni Kozła" był tak bliski, jakby aktorzy wstali przed chwilą od jakiejś bałkańskiej uczty, od stołów zastawionych winem, oliwkami, mięsem i papryką." - pisała Barbara Sola. - "Po to żeby tańczyć (rewelacyjnie), grać, śpiewać, wzdychać i jęczeć. Trzymając się za ręce, krążyli wokoło i wytupywali bosymi stopami niezwykłą opowieść o Penteusie rozszarpanym przez oszalałe kobiety." ("Zeszyty Literackie" 2002, nr 4)
W 2001 powstał następny spektakl Teatru Pieśń Kozła zatytułowany "Kroniki - obyczaj lamentacyjny". Tym razem zespół sięgnął do spuścizny tradycji pieśni pogrzebowych, skupiając swoją uwagę na muzycznej i głosowej strukturze lamentów. W warstwie fabularnej przedstawienie inspirowane było historią Gilgamesza - legendarnego władcy sumeryjskiego.
"Wszystko w tym spektaklu przywracającym wiarę w teatr, otwierającym nowe przestrzenie penetracji wydaje się być na miejscu." - notował Andrzej Molik. - "Aktorzy śpiewają tak, że dech zapiera - ekspansywnie, pełną piersią, całą siłą gardeł, tworząc polifoniczne cudo. Ich sprawność fizyczna jest zaprzęgana jako nośnik idei. Rytmy wybijają wszystkim, całym sobą. Drewniane siedziska i ławy tworzą scenografię do cna funkcjonalną, a przy tym fascynującą swą prostotą. Są chwile w czasie przedstawienia, że ma się wrażenie, iż ulatuje się z artystami w przestrzeń, na granicę życia i śmierci, czy też do źródeł teatru, że doznaje się przez ten lament katharsis, a przed finalną scena ekwilibrystycznych lotów nad blatem stołu - ołtarza pozostanie na długo w pamięci jako jedna z najpiękniejszych, jaką stworzono w teatrze." ("Kurier" 12-13.10.2002)
Teatr Pieśń Kozła, zdjęcie z przedstawienia "Pieśni Leara", fot. materiały prasowe
Działalność Teatru Pieśń Kozła obejmują również antropologiczne studia i wyprawy (Grecja, Albania, Tajwan). Członkowie zespołu prowadzą warsztaty dla aktorów spoza grupy. Treningi dotyczą przede wszystkim ćwiczeń głosowych ("Techniki aktorskie - techniki koordynacji", zajęcia pod kierunkiem Grzegorza Brala). Warsztaty odbywają się w siedzibie grupy, a także w innych miejscach, m.in.: wrocławskim Ośrodku Grotowskiego, Brzezince, Londynie, Manchesterze, Dublinie, Tajwanie, Singapurze i Pontos. Teatr Pieśń Kozła jest jedynym teatrem alternatywnym w Polsce i jednym z dwóch w Europie, którego podyplomowe studium aktorskie kończy się uzyskaniem dyplomu wyższej uczelni - dyplom aktorski Master of Art. Program nauczania obejmuje dwa semestry praktycznego treningu aktorskiego oraz jeden semestr poświęcony przygotowaniu praktycznej albo teoretycznej pracy magisterskiej. Teatr Pieśń Kozła jest filialną placówką Wydziału Dramatycznego Manchester Metropolitan University.
Zespół wielokrotnie występował na festiwalach organizowanych w Polsce - festiwalu Malta i Maski w Poznaniu, Konfrontacje w Lublinie, Zderzenia w Kłodzku, podczas Kaliskich Spotkań Teatralnych. Brał udział w pokazach za granicą, m.in. w Niemczech, Norwegii, Wielkiej Brytanii, Włoszech.
Od początku swojej działalności Teatr Pieśń Kozła działa pod kierunkiem założycieli grupy - Grzegorza Brala i Anny Zubrzyckiej. Członkami zespołu są obecnie: Anna Krotoska, Maria Sendow, Christopher Sivertsen, Rafał Habel, Marcin Rudy, Colin Sadler i Matthieu Leloup.
strona internetowa: www.piesnkozla.pl
Monika Mokrzycka-Pokora, marzec 2004, aktualizacja: listopad 2014 (TK)