W latach 1994-1999 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. Jana Kucza. Mieszka i pracuje w Warszawie.
W swej twórczości Wojciech Zasadni dotyka szerokich problemów współczesnego konsumeryzmu, wizerunków kreowanych przez mass media, kultury nadmiaru. Repertuar motywów czerpie z codzienności, często banalnej i naiwnej. Ani jej nie gloryfikuje, ani nie poddaje jej bezpośredniej krytyce, lecz przestylizowuje. Językiem Zasadniego są bowiem kicz i groteska, które odnajduje w reklamie i kolorowych magazynach, najogólniej rzecz ujmując - współczesnej kulturze wizualnej.
Od początku zdobyty warsztat rzeźbiarski Zasadni traktował dość swobodnie, tworząc między innymi rzeźby z cukru (Cukierki, 1998). Figurę człowieka wyrzeźbił też z mięsa, a następnie umieścił w towarzystwie owoców w zamrażarce. Nagrał też film, na którym głodne psy rozdzierają tę samą postać (Mrożonki, 1999-2001).
"Dyskurs skonstruowany w 'Mrożonkach' jest dosłowny" - pisał Stach Szabłowski - "ale użyte środki sprawiają, że odbieramy go raczej zmysłowo niż racjonalnie. Pojęcia i proste prawdy zmieniają się tu w intensywne, intymne doświadczenie".
Najwcześniejsze prace Zasadniego wskazują też na zainteresowanie najbliższym otoczeniem człowieka - jego przestrzenią życiową. Jej właśnie dotyczyła instalacja Standard (1999) - makieta salonu w typowym mieszkaniu na blokowisku. Nie mogło tam zabraknąć charakterystycznych obiektów, spadku po PRL-u, nieodzownych w większości polskich domów, takich jak meblościanka czy komplet wypoczynkowy. Makieta, wykonana w skali 1:1, częściowo trójwymiarowa, częściowo płaska, rozkładała się jak dziecięca zabawka, co sugerowało jej przenośność. Problem tak zwanej jakości życia powracał też w Wielofunkcyjnym obiekcie wypoczynkowym (1999), prototypie wersalki, która przy odpowiednim złożeniu przekształcała się w... trumnę.
"Możliwość dowolnej konfiguracji i nieustannej rozbudowy pozwala na dostosowanie się mebla do państwa aktualnych potrzeb" - ironicznie reklamował swe dzieło artysta - "Wystarczy na całe życie i dłużej".
Zasadni tworzył też terraria dla białych myszek, których wyposażenie nie przypominało zwykłych akwariów, lecz wzorowane było na różnych wnętrzach ludzkich czy niezwykłych miejscach. Niektóre przypominały biura szefów wielkich korporacji czy wybiegi dla modelek, inne - pustynię czy powierzchnię Księżyca (Środowisko naturalne, 2001).
Jednym z licznych źródeł inspiracji Zasadniego są kolorowe czasopisma, dostarczające wiedzy na temat ikon kultury masowej. Od 1998 roku artysta kontynuuje serię Okładek, w której wybrane pierwsze strony gazet przedstawia w formie polichromowanych, drewnianych płaskorzeźb. Snycerka - technika rzeźbiarska charakterystyczna dla sztuki dawnej nie jest bez znaczenia dla wymowy prac, Zasadni utrwala "na wieki" to, co tymczasowe i ulotne - pięć minut sławy. W cyklu sąsiadują ze sobą okładki poważnych pism ("Independent"), bulwarówek ("Super Express") i pism erotycznych ("Loaded"), Jan Paweł II, Marilyn Manson, Violetta Villas i bohaterowie kreskówek. W podobny sposób w drewnie artysta oddał grupowe zdjęcie pracowników supermarketu ze sprzętem AGD, wykonane z okazji jubileuszu sklepu (Dziękujemy naszym klientom, 2006). Stworzył też cykl Orły polskie (2005) - godło państwa polskiego przerobione w galerię portretów typów ludzkich i polskich strojów regionalnych (np. księdza, papieża, hiphopowca, krakowianki, biznesmena), ironicznie odnoszący się do rzeczywistości społeczno-politycznej.
Autor: Karol Sienkiewicz, grudzień 2008.
Wybrane wystawy indywidualne:
- 1999 - "Cukierki", klub Mózg, Bydgoszcz; "Mrożonki", Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa
- 2000 - "Mrożonki i inne obiekty", Galeria ON, Poznań
- 2001 - "Środowisko naturalne", Galeria Kont, Lublin; "Wunderbar", Kreuzen-Essen, Niemcy
- 2002 - "Pierwsze strony gazet", Teatr Academia, Warszawa
- 2004 - "Wszystko jest brzydkie", Galeria Academia, Salzburg
- 2006 - "Dziękujemy naszym klientom", Galeria Program, Warszawa
- 2007 - Bałtycka Galeria Sztuki Współczesnej, Słupsk
Wybrane wystawy zbiorowe:
- 1998 - "Parteitag", Galeria A.R.T., Płock; Ze sztuką wobec sztuki, Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko
- 1999 - "Pierwszy po Bogu", Teatr Academia, Warszawa; Parteitag, BWA Katowice; "Blue Fire. 2nd Biennial of Young Artists", Praga
- 2000 - "Scena 2000", Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa; "Model do składania", Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko
- 2001 - "Relaksa", Galeria Arsenał, Białystok
- 2002 - "Rzeczywiście, młodzi są realistami", Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa; "Piętra sztuki", biurowiec przy ul. Marszałkowskiej 76, Warszawa
- 2003 - "Sztuka III RP", Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko; "Targi sztuki", Moskwa
- 2005 - "Za czerwonym horyzontem", Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa
- 2006 - "Arte Fiera 2006", Bolonia; "ViennAfair", Wiedeń
- 2007 - "ViennAfair", Wiedeń; "Eastern European Painting", Lora Reynold's Gallery, Austin, Teksas, USA; "Dowcip i władza sądzenia. Asteizm w polsce", Galeria Program, Warszawa; "Mamidło", Galeria Program, Warszawa; "Jetzt", Galerie Beck & Eggeling, Düsseldorf
- 2008 - "Efekt czerwonych oczu. Polska fotografia XXI wieku", Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa; "Aktualia", Galeria Program, Warszawa