Urodziła się 25 stycznia 1963 roku w Poznaniu. Studiowała kompozycję u Andrzeja Koszewskiego i teorię muzyki w Akademii Muzycznej w Poznaniu. W 1988 roku wyjechała do Szwajcarii, aby kontynuować swoją edykację muzyczną w Akademii Muzycznej w Bazylei (studiowała tam muzykę elektroniczną u Thomasa Kesslera i kompozycję u Rudolfa Kelterborna) oraz muzykologię na Uniwersytecie we Fryburgu. W Polsce kilkakrotnie brała udział w Międzynarodowych Letnich Kursach dla Młodych Kompozytorów w Kazimierzu Dolnym organizowanych przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej (polską sekcję ISCM). Uczyła się wówczas pod kierunkiem takich kompozytorów, jak Henri Pousseur, Luigi Nono, Witold Lutosławski, Iannis Xenakis, czy Hans-Peter Haller.
Od 1995 roku wykłada w Wyższej Szkole Muzycznej w Lucernie (kompozycję, teorii muzyki, historię i estetykę muzyki). Od 1996 roku wchodzi w skład Rady Głównej Fundacji Kulturalnej w Boswil. W 1999 roku uzyskała stopień doktora Akademii Muzycznej w Krakowie, a w 2002 roku – tytuł profesora w Wyższej Szkole Muzycznej w Lucernie. Ponadto prowadziła wykłady i warsztaty kompozytorskie m.in. w Boswil (1999), Warszawie (2003) i Darmstadt (2004).
Bettina Skrzypczak otrzymuje zamówienia twórcze m.in. od Biennale w Wenecji, Festiwalu "Warszawska Jesień", Międzynarodowej Fundacji Balzan, Lucerne Festival, Bayerische Staatsoper München, Francuskiego Ministerstwa Kultury, Szwajcarskiej Fundacji Kulturalnej Pro Helvetia, Towarzystwa Muzyki Kameralnej w Bazylei, Basler Madrigalisten, Kwartetu Amar, Basler Sinfonietta, Tage für Neue Musik w Zurychu, Migros-Genossenschafts-Bund Festival, La Radio Suisse Romande, Radia DRS.
Jest również autorką licznych publikacji o muzyce współczesnej w radiu i pismach muzycznych.
Za swoją twórczość kompozytorską otrzymała wiele nagród, m.in. w 1988 roku – nagrodę na Konkursie w Zagrzebiu za utwór "Verba" na orkiestrę (1987), w 1990 roku – nagrodę na Konkursie Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda za "Trio na perkusję" (1990), w 1992 roku – wyróżnienie na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO w Paryżu za "Kwartet smyczkowy nr 2" (1991), a w 1994 roku– wyróżnienie na Konkursie dla Kompozytorek w Mannheim za "Variabile" na orkiestrę (1991). W 1996 roku została uhonorowana Nagrodą Kulturalną miasta Bazylea, w 2001 roku – Nagrodą Kantonu i Miasta Lucerna, a w 2004 roku – Nagrodą Wydziału Kultury miasta Riehen za osiągnięcia w dziedzinie kultury i sztuki.
Kompozycje
- Kwartet smyczkowy nr 1 (1986)
- What is Black, what is White? na duo perkusyjne (1987)
- Verba na orkiestrę (1987)
- ABC na taśmę (1987)
- Trio na perkusję (1990)
- Kwartet smyczkowy nr 2 (1991)
- Variabile na orkiestrę (1991)
- Landschaft des Augenblicks, pięć pieśni na mezzosopran, altówkę i fortepian (1991-92)
- Notturno na flet (1992)
- Caleidoscopio na orkiestrę smyczkową (1992)
- Kwartet smyczkowy nr 3 (1993)
- Nonet na instrumenty dęte blaszane (1994)
- Acaso na chór, klarnet, wiolonczelę i perkusję (1994)
- Decision na oktet dęty i kontrabas (1994)
- Sn 1993 J na orkiestrę (1994-95)
- Koncert na obój i orkiestrę (1995-96)
- Fantazja na temat krajobrazów polskich na obój solo (1997)
- Koncert na fortepian i orkiestrę (1998)
- Toccatta sospesa na flet i dwie perkusje (1999)
- Miroirs na mezzosopran i zespół kameralny (2000)
- Arcato na altówkę solo (2000)
- Mouvement für Flöte solo (2000)
- Scena na skrzypce i wiolonczelę (2001)
- Cercar na gitarę preparowaną solo (2001)
- Vier Figuren na zespół (18 muzyków) w trzech grupach (2001)
- Pieśni Dafne na fortepian (2002)
- Amoureske na violę d'amore (2003)
- Phototaxis na orkiestrę smyczkową (2003)
- Weissagung – eine komponierte Improvisation für das „quartet noir" na fortepian, kontrabas, saksofon i perkusję (2003)
- In un soffio na kwintet dęty (2003)
- Kwartet smyczkowy nr 4 (2003)
- Lettres na sopran, klarnet i wiolonczelę (2004)
- Aria na 2 saksofony basowe (2004)
- Initial na małą orkiestrę (2005-2007)
- anomalia Lunae media na sopran, baryton i 15 instrumentów (2007)
- Flash na perkusję solo (2007)
- Illuminationen für Klarinettentrio (2008)
- Aus der Ferne na wiolonczelę i fortepian (2011)
- …e subito parlando na fortepian i kwintet dęty (2012)
- As to Feeling na zespół smyczkowy (2013)
- Oracula Sibyllina na mezzosopran i orkiestrę kameralną (w 3 grupach) (2014-15)
- Szene 2 na skrzypce i wiolonczelę (2015)
Strona internetowa kompozytorki: www.bettina-skrzypczak.com
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji , Związek Kompozytorów Polskich, lipiec 2002; aktualizacja: lipiec 2016, AG.