Formacja Niemen nagrała też dwa albumy w studio w Monachium. "Strange Is This World" oraz "Ode To Venus" przeznaczone były na rynek zachodni i promowane seriami europejskich koncertów, nie zdołały jednak zaistnieć szerzej pomimo generalnie pozytywnych reakcji mediów. Podobnie potoczyły się losy solowego albumu "Russische Lieder" oraz nagranego w Nowym Jorku z udziałem muzyków sesyjnych "Mourner's Rhapsody". Grupa Niemen zakończyła działalność jesienią 1973.
W 1974 roku do studia weszła nowa formacja nazwana Niemen Aerolit. Niecały rok później ukazał się album, na którym poza organami Hammonda Niemen wykorzystywał także mellotron i syntezatory Mooga. Działalność grupy przerwała śmierć perkusisty Piotra Dziemskiego w marcu 1975.
W 1975 roku Czesław Niemen wydał "Katharsis", nagrany całkowicie samodzielnie przy znaczącym wykorzystaniu instrumentów elektronicznych. Kolejną płytą był potrójny album "Idee Fixe", nagrywany podczas licznych sesji z muzykami Aerolitu oraz - ponownie - ze Zbigniewem Namysłowskim. Lata 1976-80 upłynęły głównie na licznych trasach koncertowych, od ZSRR po USA i od jazzowego festiwalu w Bombaju po Festiwal Młodzieży w Hawanie. W styczniu 1980 na targach MIDEM w Cannes Niemen promował kompilacyjną płytę "Postscriptum".
Przez lata osiemdziesiąte Niemen występował sporadycznie i w zmieniających się składach, a z czasem także solo. Po wznowieniach klasycznych albumów, w 1989 roku ukazał się przygotowywany przez lata solowy materiał - płyta "Terra Deflorata" zawierała eksperymentalną, elektroniczną muzykę ilustrującą autorskie teksty.
W 1995 roku pojawiła się pierwsza autoryzowana przez artystę kompilacja wydana oficjalnie na CD - "Sen o Warszawie", za którą podążyły reedycje wcześniejszych albumów. W 1999 roku w plebiscycie tygodnika "Polityka" Niemen został uznany polskim artystą wszech czasów.
Ostatnia płyta zawierająca premierowy materiał, "spodchmurykapelusza", kontynuująca eksperymenty z elektroniką, pojawiła się jesienią 2001, jednak artysta był już wtedy bardziej zainteresowany malarstwem i grafiką komputerową.
Czesław Niemen przez ostatnie lata życia zmagał się z chorobą nowotworową. Zmarł 17 stycznia 2004. Urna z jego prochami złożona została na warszawskich Powązkach 30 stycznia podczas ceremonii, która zgromadziła kilka tysięcy fanów i wielu zaprzyjaźnionych muzyków.
Dyskografia:
- Dziwny jest ten świat - Muza, 1967;
- Sukces - Muza, 1968;
- Czy mnie jeszcze pamiętasz? - Muza, 1969;
- Enigmatic - Muza, 1970;
- Niemen - Muza, 1971;
- Muzyka teatralna i telewizyjna - Muza, 1971 (z Wandą Warską i Andrzejem Kurylewiczem);
- Strange Is This World - CBS, 1972;
- Ode To Venus - CBS, 1973;
- Vol. 1 / Vol. 2 - Muza, 1973;
- Russische Lieder - CBS, 1973;
- Mourner's Rhapsody - CBS, 1974;
- Niemen Aerolit - Muza, 1975;
- Katharsis - Muza, 1976;
- Idee Fixe - Muza, 1978;
- Postscriptum - Muza, 1980;
- Samarpan - Muza, 1987 (ze Sławomirem Kulpowiczem);
- Terra Deflorata - Veriton, 1989;
- spodchmurykapelusza - EMI Music Polska, 2001.
Autor: Maciej Sienkiewicz, lipiec 2010