Lutnista i kompozytor. Urodził się ok. 1560 prawdopodobnie w Serravalle koło Treviso, zmarł po 1607 lub po 1618.
Lutnista i kompozytor. Urodził się ok. 1560 prawdopodobnie w Serravalle koło Treviso, zmarł po 1607 lub po 1618.
Jego ojciec - Constantino z Mediolanu był ok. 1562 nauczycielem w Serravalle. Ok. 1565, szykanowany i podejrzewany o herezję przez wenecką inkwizycję, uciekł z Włoch i schronił się w Krakowie. W niedługim czasie przybyła tu również jego żona z trojgiem dzieci (najmłodszym był Diomedes), stąd kompozytor od dzieciństwa wychowywał się w Polsce. W latach 1588-93 oraz w 1603 był nadwornym lutnistą Zygmunta III Wazy, a w lecie 1593 towarzyszył królowi w podróży przez Gdańsk do Szwecji. Związek Cato z dworem Stanisława Kostki, podskarbiego ziem pruskich jest wątpliwy. Dalsze jego losy nie są znane.
Kompozycje:
- lutniowe:
- 1 galiarda, wydana w zbiorze Johannesa Rudeniusa Flores musicae (Heidelberg 1600)
- 4 preludia, 6 fantazji, 3 galiardy, 8 choreae polonicae i transkrypcje 2 madrygałów, wydane w zbiorze Jeana Baptiste Besarda Thesaurus harmonicus (Kolonia 1603)
- 1 fantazja, wydana w zbiorze Roberta Dowlanda Varietie of Lute-Lessons (Londyn 1610)
- 2 galiardy i 1 favorito, wydane w zbiorze Joachima van den Hove Delitiae musicae (Utrecht 1612)
- 1 preludium i 2 passamezza, wydane w zbiorze Georga Leopolda Fuhrmanna Testudo Gallo-Germanica (Norymberga 1615)
- 2 galiardy i 1 passamezzo, znajdowały się w anonimowej tabulaturze niemieckiej z końca XVI w., zaginionej
- 2 lub 3 galiardy i 1 barriera, znajdują się w rękopiśmiennej Tabulaturze Filipa Heinhofera z 1603-04 (Herzog August Bibliothek w Wolffenbüttel)
- 2 balletti, znajdują się w Tabulaturze Christophorusa Herholdera z 1602 (własność prywatna, Hamburg)
- 2 preludia, 1 fantazja i transkrypcja madrygału Donna crudel, znajdują się w rękopiśmiennej tabulaturze lutniowej zwanej Tabulaturą Długoraja z 1619 (Musikbibliothek der Stadt Leipzig)
- 1 preludium, 9 lub 11 fantazji, znajdują się w rękopiśmiennej tabulaturze lutniowej z I połowy XVII w. zwanej Tabulaturą lorda Herberta of Cherbury (Fitzwilliam Museum w Cambridge)
- Ut re mi fa sol la, fantazja (British Museum w Londynie)
- 1 galiarda (Národni Muzeum w Pradze)
- 1 preludium i 2 fantazje, znajdują się w rękopiśmiennej Tabulaturze Ernsta Scheele (Staats- und Universitätsbibliothek w Hamburgu)
- 2 fugi – jedna pokrywa się z wersją organową z Tabulatury Jana Fischera z Morąga i 6 galliard (Biblioteka Uniwersytecka w Łodzi).
- Fuga senza 5 lub senza S (tj. bez użycia najwyższej struny), znajduje się w rękopiśmiennym dodatku do egzemplarza druku Jeana Baptiste Besarda Thesaurus harmonicus (Biblioteca Universitaria w Genui)
- kameralne:
- 2 kompozycje bez tytułu (fantazje) – 4- i 5-głosowe; znajdują się w rękopisie Johna Bulla z ok. 1600 (Fitzwilliam Museum w Cambridge)
- 7 kompozycji bez tytułu – 5 utworów 4-głosowych i 2 utwory 5-głosowe (Bodleian Library w Oksfordzie)
- Tantz, wpisany ręcznie w 1595 do drukowanego egzemplarza ksiąg głosowych stanowiących tom 32 zbiorów dawnej biblioteki kościoła niemieckiego w Sztokholmie (Biblioteka Królewskiej Akademii Muzycznej w Sztokholmie)
- organowe:
- Fantazja i Fuga, znajdują się w rękopiśmiennej Tabulaturze Jana Fischera z Morąga z 1595 (Archiwum Wojewódzkie w Toruniu)
- fantazja (Musikarchiv des Minoritenkonvents w Wiedniu)
- Canzona, znajduje się w rękopiśmiennej tabulaturze z Oliwy z ok. 1619 (Biblioteka Litewskiej Akademii Nauk w Wilnie)
- wokalne:
- zbiór pt. Rytmy łacińskie dziwnie sztuczne i nabożeństwem swym a starodawnością dosyć wdzięczne (...) przekładnia księdza Stanisława Grochowskiego, wydany w Krakowie w 1606 - zawiera 5 pieśni 4-głosowych: Omni die dic Mariae (Umyśle mój), Ave maris stella (Witaj, gwiazdo morska), Quem terra, pontus aethera (Którego niebo i morze), O gloriosa Domina (Chwalebna i zacna Pani), Memento salutis auctor (Wspomni, Zbawicielu, sobie)
- Pieśń o św. Stanisławie patronie polskim "Boga w świętych jego chwalmy", 4-głosowa do słów Stanisława Grochowskiego, wydana w Krakowie w 1607 (Biblioteka Czartoryskich w Krakowie)
- Grates Deo canamus, motet 6-głosowy; zachowany jako transkrypcja organowa w rękopiśmiennej Tabulaturze Jana Fischera z Morąga (Archiwum Wojewódzkie w Toruniu)
- Tirsi morir volea, madrygał 5-głosowy do słów Giovanniego Battisty Guariniego; zachowany w wersji na solo wokalne i 4 instrumenty (Bodleian Library w Oksfordzie, cz. 3 także w Fitzwilliam Museum w Cambridge)
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, grudzień 2006.