Kompozytor i organista. Data i miejsce jego urodzenia, ani pochodzenie nie są znane, zmarł ok. 1670.
Pierwsze wiadomości o Pękielu łączą się z jego działalnością na dworze króla Władysława IV w Warszawie, gdzie przebywał na pewno w latach 1637-54, a być może nawet od 1633. (Zmienna i zróżnicowana pisownia nazwiska, jaka występuje w manuskryptach utworów przechowywanych w zbiorach wawelskich - Pekel, Peckel, Pekell - skłania muzykologów do podejmowania rozważań na temat możliwości jego niemieckiego pochodzenia.) W kapeli królewskiej kierowanej przez Marco Scacchiego pełnił początkowo funkcję organisty, a następnie wicekapelmistrza, tworząc i wykonując muzykę religijną oraz zajmując się kształceniem młodych muzyków. Po wyjeździe Scacchiego z Polski w 1649 Pękiel objął funkcję kapelmistrza. Po zajęciu Warszawy przez Szwedów (1655), opuścił stolicę i następne 3 lata przypuszczalnie spędził na tułaczce wraz z dworem królowej.
Od 1658 do 1664 był kapelmistrzem kapeli katedralnej na Wawelu w Krakowie. Zmarł ok. 1670.
Za życia Pękiela ukazał się w druku tylko jeden jego utwór - potrójny kanon 6-głosowy, wydany w Xenia Apollinea, dodatku nutowym do Cribrum musicum ad triticum Siferticum Marco Scacchiego (Wenecja 1643). Pozostałe utwory znalazły się w rękopiśmiennych kopiach, spisanych przez skryptorów obcego i polskiego pochodzenia (m.in. rorantystę ks. Macieja Arnulfa Miśkiewicza, który jedną z mszy Pękiela uznał za najpiękniejszą i nazwał ją Missa pulcherrima).
Dzieła wokalno-instrumentalne, przeznaczone na zróżnicowaną obsadę, odznaczają się znacznym bogactwem środków fakturalno-wykonawczych, mogły więc powstać w okresie działalności w Warszawie, choć nie jest wykluczone, że tworzyły repertuar kierowanej przez Pękiela wokalno-instrumentalnej kapeli katedralnej na Wawelu. Utwory wokalne natomiast, przeważnie o 4-głosowej obsadzie, charakterystyczne dla repertuaru Kapeli Rorantystów, przypuszczalnie skomponowane zostały w czasie działalności kompozytora na Wawelu i w środowisku wawelskim były wykonywane.
Kompozycje:
- wokalne i wokalno-instrumentalne:
- Assumpta es Maria - alt, 2 tenory, bas
- Audite mortales. Dialogus (...) in advent - 2 soprany, 2 alty, tenor, bas, 3 viole, basso continuo
- Ave Maria - alt, 2 tenory, bas
- Domine ne in furore, zachowane dwa głosy tenorowe, basowy
- Dulcis amor Jesu - 2 soprany, alt, tenor, bas, violone, basso continuo
- Magnum nomen Domini - sopran, alt, tenor, bas, basso ripieno
- Missa a 4 - alt, 2 tenory, bas, basso ripieno
- Missa a 6 de Resurrectione Domini Nostri Jesu Christi, zachowana partia violi
- Missa a 14 - 2 soprany, 2 alty, 2 tenory, 2 basy, 2 skrzypiec, 2 violette, viola basowa, basso continuo
- Missa brevis - alt, 2 tenory, bas, basso ripieno
- Missa Concertata La Lombardesca - 2 soprany, 2 alty, 2 tenory, 2 basy, 2 skrzypiec, 3 puzony, basso continuo
- Missa in defectu unius contraaltus, zachowany głos tenorowy II, basowy
- Missa paschalis - alt, 2 tenory, bas, basso pro organo
- Missa pulcherrima - sopran, alt, tenor, bas, basso ripieno
- Missa secunda - alt, 2 tenory, bas, basso ripieno
- Missa senza le cerimonie [I] - 2 soprany, 2 alty, 2 tenory, 2 basy, basso continuo
- Missa senza le cerimonie [II] - 2 soprany, 2 alty, 2 tenory, 2 basy, basso continuo
- Missa super Veni sponsa, zachowane fragmenty głosu tenorowego
- Nativitas (Conceptio) tua - alt, 2 tenory, bas
- O adoranda Trinitas - alt, 2 tenory, bas
- O salutaris Hostia, zachowany głos tenorowy II, basowy
- Patrem na rotuły - alt, 2 tenory, bas
- Patrem rotulatum - alt, 2 tenory, bas
- Quae est ista, zachowane dwa głosy tenorowe, basowy
- Resonet in laudibus - sopran, alt, tenor, bas, basso ripieno
- Salvator Orbis - sopran, alt, tenor, bas, basso ripieno
- Sub tuum praesidium - alt, 2 tenory, bas
- instrumentalne:
- Canones a 6: 1. Tres canones simul cantantur, 2. Aliud. Sex vocibus, 3. Aliud. Sex vocibus
- Fuga - organy
Autor: Małgorzata Kosińska, Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, grudzień 2006