Kompozytor, organista, dyrygent i pedagog. Urodzony 22 grudnia 1866 w Środzie k. Poznania, zmarł 11 września 1924 w Warszawie.
W 1885 wstąpił do Konserwatorium w Berlinie, gdzie kształcił się w zakresie gry na organach pod kierunkiem Otto Dienela i kompozycji u Ludwika Busslera i Roberta Radeckiego. W 1887 przeniósł się do Konserwatorium w Lipsku i kontynuował naukę pod kierunkiem Pawła Homeyera i Salomona Jadalssohna. Studiował też muzykę kościelną w Ratyzbonie. Następnie zamieszkał w Poznaniu, gdzie obok pracy pedagogicznej sprawował także - od 1890 - funkcję dyrektora artystycznego i dyrektora orkiestry Towarzystwa Muzycznego oraz dyrygenta jednego z kółek śpiewaczych. Ponadto przez pewien czas był organistą w katedrze poznańskiej. Koncertował również w Niemczech i Austrii. W 1891 objął kierownictwo chóru kościelnego w Libawie, od 1893 przez osiem lat prowadził chóry katedry metropolitalnej w Petersburgu. W 1900 przeniósł się do Saratowa, gdzie był dyrygentem chóru katedralnego i seminaryjnego oraz profesorem Carskiej Szkoły Muzycznej. Następnie przez rok przebywał w Kijowie, a w 1904 przeniósł się do Warszawy, gdzie w latach 1906-09 zajmował stanowisko dyrygenta chórów
Filharmonii Warszawskiej. Z chórami tymi przygotował takie dzieła, jak Requiem Giuseppe Verdiego, Stabat Mater Gioacchina Rossiniego, Parsifal Richarda Wagnera. Od 1906 aż do śmierci był profesorem gry na organach w
Instytucie Muzyczny w Warszawie, a po śmierci
Zygmunta Noskowskiego (1909) prowadził naukę kontrapunktu w tej uczelni. Od 1909 był także organistą w Katedrze Św. Jana.
Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, maj 2004.