Film fabularny Mariusza Trelińskiego z 2000 roku. Alkohol, narkotyki, zabawa, swoboda seksualna na granicy perwersji. Czworo przedstawicieli warszawskich elit czerpie z życia pełnymi garściami. Są młodzi, bogaci, zepsuci. I myślą tylko o sobie.
Alkohol, narkotyki, zabawa, swoboda seksualna na granicy perwersji. Czworo przedstawicieli warszawskich elit czerpie z życia pełnymi garściami. Są młodzi, bogaci, zepsuci. I myślą tylko o sobie. "Smutny" to niegdyś zdolny kompozytor, który sprzedał się reklamie. Właśnie rozstał się ze swoją dziewczyną. Anka ma wyjechać z Polski, ale los daje jej ostatnią szansę na ratowanie miłości. Czy Smutny zechce ją zatrzymać? "Młody" wciąż oszołomiony jest pieniędzmi, towarzystwem i "koksem". Jego narzeczona jest w ciąży i niepokoi się, czy nadal jest sexy. Filip to architekt, projektuje m.in. kościoły. Właśnie opuszcza go kochanek. Filip już nie wierzy, że uda mu się jeszcze być szczęśliwym w swoim pięknym pustym domu. W swoim "słodkim", ale pustym życiu. Decyduje się na desperacki czyn - popełnia samobójstwo. A inni? Czy pójdą jego śladem, czy też otrząsną się i zawrócą z drogi do zatracenia w niekończącym się "karnawale".
"(...) Niezależnie od autorskich zamiarów Trelińskiego jego film dotyka kwestii zupełnie podstawowej, bez której nie da się zrozumieć lat 90. w Polsce - tego dziwnego pokracznego czasu przepoczwarzania się dawnych niewolników w ludzi wolnych. Podstarzali młodzieńcy z filmu Trelińskiego (...) należą pozornie do nowego świata. Ich byt ma już rozkosznie nieznośną lekkość. Potrafią korzystać ze wszystkich atrybutów życiowej swobody i wykazują całkiem sporą sprawność w wynajdowaniu coraz to nowych obiektów dla swych fantazyjnych żądz. Ale w ich gonitwie za przyjemnościami jest jakaś dziwna kurczliwość, jakiś nienaturalny przymus. Nie są panami sytuacji. Nie są u siebie. Przypominają gromadę wygłodniałych sierotek wpuszczoną do wielkiego magazynu z cukierkami. Film Trelińskiego rejestruje pierwsze objawy nieuchronnej niestrawności. Jednak srodze myliłby się ten, kto sądziłby, że problem dotyczy tylko 'bananowej' warszawskiej młodzieży. Kłopot z wolnością, której musimy się uczyć na własnych błędach, to wspólny zbiorowy garb." (Mateusz Werner, "Film")
"Seksualne perwersje zastąpiły coś, co kiedyś nazywano ideałami (...). To film bardzo czarny i obrzydliwy - dosłownie i w przenośni. Drażni i prowokuje. Bohaterowie nie dają się polubić, widz nie ma - choć lubi to - ani komu współczuć, ani z kim się utożsamić. Ale obok 'Egoistów' nie sposób przejść obojętnie." (Marek Sadowski, "Rzeczpospolita")
- Egoiści, Polska 2000. Reżyseria: Mariusz Treliński. Scenariusz: Przemysław Nowakowski, Wojciech Nowak, Mariusz Treliński. Zdjęcia: Grzegorz Kuczeriszka. Scenografia: Boris F. Kudlicka. Muzyka: Paweł Mykietyn. Montaż: Milena Fiedler. Producent wykonawczy: Skorpion Art Film. Obsada aktorska: Magdalena Cielecka (Anka), Olaf Lubaszenko ("Smutny"), Jan Frycz (Filip), Rafał Mohr ("Młody"), Agnieszka Dygant (Ilonka, żona "Młodego"), Violetta Kołakowska (Luba), Marek Żerański ("Guma"), Maja Ostaszewska (klientka w agencji reklamowej), Omar Sangare (Łukasz, kolega "Młodego"), Krzysztof Zaleski (Józef Maślanka), Borys Jaźnicki ("Mały"), Paweł Ławrynowicz (Robert, kochanek Filipa), Marta Kuligowska ("Misia"), Maria Góralczyk ("Barbie"), Rafał Kronenberger (Daniel), Paulina Tomborowska ("Mummy"), Katarzyna Filak (bizneswoman), Anna Kosmala ("Zwierzę"). Produkcja: Telewizja Polska - Agencja Filmowa, Canal+ Polska, Agencja Produkcji Filmowej, Skorpion Art Film , ITI Cinema, kolor, 103 min.
Nagrody:
- Nagroda jury młodzieżowego na FPFF w Gdyni, 2000