W hali Torwaru, 24 października, koncertem kwartetu amerykańskiego saksofonisty Branforda Marsalisa rozpoczyna się jedno z największych jazzowych świąt - warszawskie JVC JAZZ FESTIWAL. Festiwal kontynuje najlepsze tradycje Jazz Jamboree.
W tegorocznej edycji tradycyjnie pojawi się polski jazz, nie zabraknie też gwiazd światowego formatu.
Podczas koncertu rozpoczynającego Festiwal, u boku Branforda Marsalisa, w sekcji rytmicznej zagra Jeff "Tain" Watts.
Branford Marsalis - najstarszy z synów pianisty i pedagoga Ellisa Marsalisa, urodził się w 1960 roku w Nowym Jorku, a wychował w Nowym Orleanie. Światową popularność zdobył grając w zespole Stinga. Występował z Milesem Davisem, Artem Blakeyem, Clarkiem Terrym, bratem Wyntonem Marsalisem. Od 1992 do 1995 był szefem muzycznym "Jay Leno's Tonight Show". Wydał 24 albumy sygnowane własnym nazwiskiem, w tym dwa z repertuarem klasycznym i dwa hip-hopowe. Jest uznawany za jednego z najwybitniejszych współczesnych saksofonistów.
O muzyce i płytach, które wydaje mówi:
"Trafiają do mnie ci, którzy rozumieją, że muzyka jest językiem służącym komunikacji, a nie teoretyczną konstrukcją. Nie lubię muzyków, którzy chcieliby nagrać to, co mnie interesuje. Chcę wydać płytę takiemu artyście, który realizuje własne pomysły, a każda jego następna płyta ma być inna i lepsza od poprzedniej. Taka muzyka przetrwa. To zupełnie inna koncepcja niż w wielkich wytwórniach płytowych, które powielają płyty, by słuchacze wiedzieli, czego się spodziewać." (Rozmowa z Markiem Duszą, "Rzeczpospolita, 24.10.06 nr 249)
W sobotę, 28 października odbędą się dwa koncerty. Wieczorem w Sali Kongresowej zaśpiewa Cassandra Wilson, a w "Królikarni" mistrzowie free jazzu: John McPhee i jego Trio X oraz mistrz fortepianu Matthew Shipp.
Cassandra Wilson jest obecnie jedną z najważniejszych, najbardziej charakterystycznych i wszechstronnych wokalistek jazzowych. Mając dziewięć lat podjęła naukę gry na fortepianie i gitarze. W połowie lat 70. zaczęła działać profesjonalnie jako wokalistka. W roku 1982, po rocznym pobycie w Nowym Orleanie przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdzie podjęła współpracę z Davem Hollandem i Abbey Lincoln. Występowała także jako główna wokalistka w M-Base Collective oraz z zespołem New Air. Swój debiutancki album nagrała w roku 1985, jednak prawdziwym przełomem w jej solowej karierze okazała się płyta "Blue Light 'Til Dawn" nagrana dla wytwórni Blue Note. Zawierała ona materiał akustyczny inspirowany bluesem.
Na swych kolejnych albumach Cassandra Wilson w dalszym ciągu przedstawiała świeże i twórcze interpretacje utworów bluesowych i folkowych. W roku 1997 wzięła udział w trasie koncertowej promującej projekt "Blood on the Fields" Wyntona Marsalisa. Dwa lata później ukazała się płyta "Travelling Miles" będąca hołdem dla Milesa Davisa. Cassandra Wilson była gwiazdą festiwalu Warsaw Sumer Jazz Days 2003 oraz w roku 2005.
Matthew Shipp (ur. 1960), amerykański pianista, kompozytor. Grę na fortepianie rozpoczął w wieku pięciu lat. Początkowo grywał w miejscowych grupach rockowych, najczęściej na instrumencie elektrycznym. W zasadzie nigdy nie odebrał formalnego wykształcenia muzycznego studiując prywatnie m.in. u Sunyata'y, a następnie u nauczyciela Clifforda Browna - Roberta "Boisey" Lawrey'a, by swą edukację zakończyć dwuletnim okresem w New England Conservatory of Music.
W roku 1984 przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie spotkał m.in. Williama Parkera i od tego czasu datuje się ich współpraca. W roku 1989 Shipp dołączył do zespołu Davida S. Ware'a (gdzie basistą był Parker).
Z początkiem lat 90. sformował swój pierwszy zespół z Parkerem i zamiennie: Whitem Dickey'em lub Susie Ibarrą na perkusji. Wkrótce też zaczął grywać w duetach, z których do najważniejszych należą: z Roscoe'm Mitchellem i Matem Mannerim. W początkach swej artystycznej drogi, pianista był silnie kojarzony z posttaylorowską stylistyką, czym wpisywał się obok takich nazwisk, jak Marilyn Crispell, czego wyrazem były płyty jego tria (np. "Prism"), ale też solowe albumy. Podobnie odbierana była także jego gra w zespole Davida S. Ware'a.
Shipp jest muzykiem eksperymentującym, tak z materią jak i formą swej muzyki. Grywa solo, w duecie (z Joe Morrisem, Matem Manerim, Roscoe Mitchellem, Williamem Parkerem, Robem Brownem), w trio - przy czym obok typowego tria z udziałem Williama Parkera i Whita Dickeya bądź Susie Ibarry, prowadził też trio bez perkusji z Robem Brownem na alcie, w przeróżnych kwartetach, gdzie instrumentem melodycznym pozostaje, bądź trąbka (Wadada Leo Smith, Roy Campbell), bądź skrzypce (Mat Maneri). Stworzył też dwa zespoły bez perkusji: Matthew Shipp's String Trio (płyta "By The Law Of The Music" i "Expansion, Power, Release") oraz Horn Quartet (płyta "Strata"), które miały wówczas, zaprezentować muzykę pianisty w zupełnie nowym tle.
Od końca lat 90. Shipp pojawia się w coraz to nowych kontekstach, jako muzyk prezentujący się w postmainstreamowej manierze, np. nagrania jego kwartetu, czy też jako muzyk, który zabrał głos w tworzeniu się nowej muzyki powstającej ze splotu współczesnej - niejednokrotnie eksperymentalnej - muzyki elektronicznej oraz jazzu i muzyki improwizowanej. Wziął udział w dwu sesjach Spring Heel Jack, DJ Spooky'ego i sam nagrał płytę w tym duchu - "Nu Bop".
Od pewnego czasu oprócz akustycznego fortepianu ponownie sięgnął do po Fender Rhodes'a, nie obce stały mu się też syntezatory. W tym czasie zmienił się też nieco język wypowiedzi Shippa. Od kilku lat jego pianistyka to już nie tylko posttaylorowskie klastery, ale sięganie do całego wachlarza środków wyrazu, od bebopu począwszy, a na współczesnej awangardzie skończywszy.
Finał Festiwalu w niedzielę będziez gratką dla fanów jazzu. Gwiazdami wieczoru będą wirtuozi basu. W Sali Kongresowej swój autorski projekt przedstawi znakomity polski basista Piotr Żaczek, a po nim na scenie pojawi się Richard Bona.
Urodzony w Kamerunie Richard Bona, nazywany "afrykańskim Stingiem", już od piętnastu lat uwodzi słuchaczy na całym świecie swoim talentem. Przez te lata Bona stał się wziętym muzykiem, współpracował między innymi z: Michaelem Breckerem, Paulem Simonem, Chaką Khan, Tito Puente, Joni Mitchell, Harrym Connickem Jr., Herbie Hancockiem, Bobbym McFerrinem, Chickiem Coreą, Patem Methenym, Harrym Belafonte, czy Georgem Bensonem. Oprócz listy gwiazd, z którymi współpracował, może pochwalić się własnymi nagraniami, gdzie ujawnia talent opowiadania historii, zaskakuje jako muzyk, wokalista oraz "jeden z najlepszych basistów na świecie". Jego styl sytuuje się na przecięciu jazzu, bossa novy, popu, afro-beatu, tradycyjnych songów i funk.
Bona czaruje mieszanką afrykańskich korzeni i jazzu. Na swojej ostatniej płycie nazwanej "Munia" ("Opowieść"), snuje swoje ciche historie śpiewając w języku Douala. Richard Bona roztacza swój czar, pogodę ducha i spokój nad całym muzycznym światem.
W finale w Sali Kongresowej zagra i zaśpiewa Meshell Ndegeocello. 10 nominacji do nagrody Grammy, w tym również za Najlepszy Album Współczesnego Jazzu 2005, 6 wydanych albumów, ponad kilkanaście fragmentów ścieżek dźwiękowych i 10 lat występów na całym świecie.
Meshell cieszy się ogromnym prestiżem wśród gwiazd muzyki i wśród swoich rówieśników, jest dla wielu inspiracją. Mimo to ciągle pozostaje artystką undergroundową, którą wszyscy znają i o której słyszał każdy muzyk. "Po prostu stwarzam rytm" - twierdzi.
W ciągu 12 lat od jej debiutu, piosenkarka, autorka piosenek, basistka i producentka wraz z każdą płytą odkrywała nowe oblicze. Na "Dance of the Infidel" Ndegeocello wspomagał kolektyw Spirit Music Jamia, grający muzykę "wolnych umysłów, otwartych serc i chęci tańca". Obok Meshell, jako dyrektora muzycznego, basisty i kompozytora, na płycie pojawiły się takie gwiazdy jak: Cassandra Wilson, Miles Davis-alum, Jack DeJohnette, Kenny Garrett, Lalah Hathaway, Oliver Lake, Don Byron, Sabina (wokalistka The Brazilian Girls), Ron Blake i wielu innych. "Dance Of The Infidel" jest znakiem oryginalności, solidności muzycznej i uczuć duchowych, w często niewyraźnym krajobrazie muzyki współczesnej zdominowanym przez przeciętność.
PROGRAM
24 października 2006, godz. 19:00
Warszawa, Torwar
Agnieszka Skrzypek
Branford Marsalis Quartet
28 października 2006, godz. 19:00
Warszawa, Sala Kongresowa, Pałac Kultury i Nauki
Cassandra Wilson
28 października 2006, godz. 22:30
Warszawa, "Królikarnia"
John McFee 'Trio X" i Matthew Shipp Solo
29 października 2006, godz. 19:00
Warszawa, Sala Kongresowa, Pałac Kultury i Nauki
Piotr Żaczek Mutru
Richard Bona
Meshell Ndegeocello