Film dokumentalny w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego z 1977 roku.
Nocny portier, fanatyczny zwolennik dyscypliny w pracy i poza nią, z własnej inicjatywy kontroluje kolegów wędkarzy oraz młodzież spotykającą się w parkach. Bożena Janicka w "Filmie" (1979) pisała"
To nie ten nieszczęśnik, który zwierza się nam prostodusznie, że kontrolowanie współobywateli jest nie tylko jego zawodem, ale również osobistą pasją i hobby, stanowi problem. Za jego pośrednictwem wkraczamy w sam środek sporu o to, jakimi metodami można skutecznie osiągnąć takie cele społeczne jak ład, porządek, respektowanie prawa. Kieślowski zajmuje w tym sporze określone stanowisko i broni go z publicystyczną pasją, posługując się środkami wyrazu tak ostrymi, jak wyolbrzymienie, groteska, krzywe zwierciadło.
A sam Kieślowski w "O sobie", (Wydawnictwo Znak 1997) pisał:
Ten portier nie był złym człowiekiem. On akurat naprawdę myśli, że dobrze byłoby kogoś publicznie powiesić, bo wtedy wszyscy się przestraszą i przestaną popełniać zbrodnie. W historii przerabialiśmy ten punkt widzenia, on był jego reprezentantem. To wynika z jego niezbyt może wysokiego poziomu umysłowego, z dość prostackiego stosunku do życia, ze środowiska, w jakim się wychował. Nie sądzę, żeby był złym człowiekiem. Nie byłem przeciwko niemu jako osobie. Byłem przeciwko pewnej postawie, którą reprezentował, ale to przecież nie znaczy, że jak facet reprezentuje taką postawę, to należy go z tego powodu postawić pod murem. Zwłaszcza że ta postawa w dużym stopniu wynikała stąd, że on wiedział, że tego po nim oczekuję, że mi się podoba to, co mówi. Dlatego nie zgodziłem się na pokazanie tego filmu w telewizji uważając, że zrobiłbym temu człowiekowi okropną krzywdę.
- "Z punktu widzenia nocnego portiera", reżyseria i scenariusz Krzysztof Kieslowski, zdjecia Witold Stok, muzyka Wojciech Kilar, dźwięk Wiesława Dębińska, Michał Żarnecki, montaż Lidia Zonn, współpraca Krzysztof Wierzbicki, Alina Siemińska, Jerzy Snoch. Produkcja Wytwórnia Filmów Dokumentalnych, Warszawa 1977. Kolor, 35 mm, 472 m. Czas trwania: 17 min.
Nagrody:
- Grand Prix Złoty Lajkonik (ex aequo z "Siedem kobiet w różnym wieku" reżyseria Krzysztof Kieślowski) na OFFK, Kraków, 1979;
- Nagroda jury FIPRESCI na MFFK, Kraków, 1979;
- Wyróżnienie na MFFKiD, Lille (Francja), 1979;
- Srebrna Sestercja na MFFD, Nyon (Szwajcaria), 1979