Film dokumentalny w reżyserii Marty Prus z 2010 roku.
Kadr z filmu "Vakha i Magomed", reż. Marta Prus
Vakha i jego dziesięcioletni syn Magomed są Czeczeńcami. Opuścili rodzinne strony i przyjechali do Polski, by uczynić swe życie bardziej normalnym, a przede wszystkim by zapomnieć o tragedii, jakiej w Czeczenii doświadczyli - starszy syn Vaghy, brat Magomeda, został zamordowany. O rodzinnym dramacie dowiadujemy się z końcowej planszy, podczas filmu nie pada na ten temat ani jedno słowo. W ogóle w dokumencie pada mało słów.
Marta Prus przygląda się z zainteresowaniem obu Czeczeńcom, kamera notuje ich życie codzienne w jednym z polskich ośrodków dla uchodźców. Zabawy nad wodą, trening kick-boxingu, granie w popularną "strzelankę" na komputerze, wspólne posiłki, wypad do galerii handlowej czy miejskiego ogrodu zoologicznego. Ojciec jest wyrozumiały dla syna, nie ma między nimi żadnych nieporozumień, no może z wyjątkiem komputera: Vagha uważa, że Magomed zdecydowanie za dużo czasu przed nim spędza.
Etiuda dokumentalna Prus jest właściwie próbą zapisu ojcowskich uczuć do syna, który chciałby stworzyć potomkowi - daleko od rodzinnych stron - nową rzeczywistość, wolną od wszelkich zagrożeń, a nawet zwykłych trosk dnia codziennego. Etiudę kończy jakże wymowna scena. Wieczorna modlitwa, synek już śpi, ojciec spogląda na niego czułym wzrokiem, wkrótce i jego oczy się przymykają... A wszystko w takt popularnej czeczeńskiej pieśni.
Marta Prus (ur. 1 stycznia 1987 roku w Warszawie) jest studentką Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, wcześniej ukończyła kurs dokumentalny w Mistrzowskiej Szkole Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy w Warszawie. "Vakha i Magomed" jest jej pierwszą etiudą zrealizowaną w łódzkiej szkole filmowej.
- "Vakha i Magomed", Polska 2010. Reżyseria i scenariusz: Marta Prus, zdjęcia: Mateusz Wajda, montaż: Cecylia Pazura, dźwięk: Ewa Bogusz, kierownictwo produkcji: Victoria Ogneva, opieka artystyczna: Grażyna Kędzielawska. Produkcja: Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna w Łodzi. Kolor, 12 min.
Nagrody:
- Jantar za najlepszy krótkometrażowy film dokumentalny na 29. Koszalińskim Festiwalu Debiutów Filmowych "Modzi i Film", 2010;
- Prix Roger Closset na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Filmowych FIDEC w Huy, 2011;
- Nagroda za najlepszy krótkometrażowy film dokumentalny na 52. edycji Festival dei Popoli we Florencji, 2011.
Autor: Jerzy Armata, listopad 2011.