Premiera "Europy", opery komputerowej w jednym akcie do libretta według Williama Blake'a, odbyła się podczas 47. "Warszawskiej Jesieni" w 2004 roku.
Utwór Stanisława Krupowicza "Europa" został skomponowany na zamówienie "Warszawskiej Jesieni jako trzeci z cyklu dzieł inspirowanych "Ziemią Ulro" Czesława Miłosza.
"Cykl 'Ziemia Ulro' tworzą trzy zamówione przez festiwal opery kameralne, napisane przez trzech różnych kompozytorów i prezentowane oddzielnie, połączone jednak wspólną ideą, wywiedzioną z obszernego traktatu 'Ziemia Ulro' Czesława Miłosza. Ową wspólną ideą jest element wizyjności, który u bohaterów Miłosza przybrał postać natchnionego wizjonerstwa, zaś w nienarracyjnych, przesyconych wieloznaczną symboliką spektaklach 'Ziemi Ulro' przechodzi w sferę wizji, wizualności złączonej synkretycznie z muzyką i scenicznymi środkami wyrazu.
Każda z muzyczno-teatralnych części 'Ziemi Ulro' stanowi swego rodzaju komentarz do dokonań trzech natchnionych mistyków-wizjonerów, prekursorów odradzającej się współcześnie duchowości: Emanuela Swedenborga, Williama Blake'a i Oskara Władysława Miłosza. Odrębne dzieła, podejmujące ten temat koncentrują się każdorazowo na jednej z tych postaci i mają też różne tytuły, obsadę oraz formę. Oto części cyklu 'Ziemia Ulro': Martijn Padding - 'Tattooed Tongues' (Swedenborg), Osvaldas Balakauskas - 'La Lontaine' (Oskar Miłosz), Stanisław Krupowicz - 'Europa' (Blake).
(...) 'Europa' Stanisława Krupowicza jest utworem spośród całego cyklu z pewnością najbliższym intencjom wyłożonym przez Czesława Miłosza w jego 'Ziemi Ulro'. Kompozytor nieprzypadkowo wybrał ten z poematów Blake'a, który wyróżnia się wśród innych nieokiełznaną dynamiką wizji, a także w pewnych aspektach, wizjonerską dla nas aktualnością. Jej dopełnienia musimy szukać w Wyobraźni (to termin centralny w myśleniu o sztuce u Blake'a). 'Europa' Krupowicza wspiera ją środkami muzycznych aluzji i niedopowiedzeń, wieloznacznością obrazów, statyczną formą, długimi odcinkami wyzwalanych z komputera brzmień, brakiem ciągłości tekstowej. Istota symbolicznych bytów ze świata Blake'a nie jest w pełni przekazywalna. W pewnym stopniu jednak przybliżyć ją może - tutaj, jak i w całym cyklu 'Ziemi Ulro' - muzyka, wsparta środkami teatralnej iluzji. "(Krzysztof Szwajgier, "Warszawska Jesień" 2004, s. 92, 95)
Polskie Centrum Informacji Muzycznej, Związek Kompozytorów Polskich, styczeń 2005.