Wrażenie to zostaje jeszcze wzmocnione stosowaniem płynnych zmian wysokości na przestrzeni jednej trzeciej tonu. Brzmienie jest rozplanowane w przestrzeni - umiejscowione naprzeciwko siebie zespoły prowadzą ze sobą dialog, powodując wrażenie ruchu dźwięku w powietrzu. Kompozytor stosuje w utworze wiele sposobów wydobycia dźwięku z instrumentów. Słyszymy zapowiedzi różnorodnych artykulacji instrumentów smyczkowych stosowanych w późniejszych utworach. W zakończeniu "Emanacji" większość strun, z których jest właśnie wydobywany dźwięk, zostaje rozstrojona w dół.
W utworze zastosowana jest technika punktualistyczna. Jednak nie jest ona powiązana z serializmem totalnym, czyli odgórnym uporządkowaniem wszystkich elementów utworu (wysokości dźwięków, rytmiki, dynamiki, agogiki, i artykulacji). Dotyczy faktury kompozycji, która charakteryzuje się użyciem pojedynczych dźwięków i interwałów. Serializacja jest stosowana od czasu do czasu.
W klasyfikacji Mieczysława Tomaszewskiego ("Krzysztof Penderecki i jego muzyka. Cztery eseje", Akademia Muzyczna w Krakowie, Kraków 1994) utwór mieści się - obok tytułowych Psalmów Dawida (1958), Strof (1959) i "Wymiarów czasu i ciszy" (1960) - w pierwszej fazie twórczości Pendereckiego, nazwaną przez muzykologa "Mocne wejście. Faza Psalmów Dawida, 1958-60". Autor przypisuje utworom pochodzącym z tego okresu aforystyczny charakter i punktualizującą formę. U Reginy Chłopickiej ("Krzysztof Penderecki między sacrum a profanum. Studia nad twórczością wokalno-instrumentalną", Akademia Muzyczna, Kraków 2000) "Emanacje" należą do wyodrębnionego przez nią okresu twórczości nazwanego "W poszukiwaniu indywidualnego języka. Sonoryzm udramatyzowany. Od Emanacji do Fluorescencji" (1958-62). Kompozytor poszukuje nowych brzmień tradycyjnych instrumentów i eksperymentuje z notacją muzyczną.
Za utwór "Emanacje" 25-letni Krzysztof Penderecki zdobył II nagrodę na 2. Konkursie Młodych Kompozytorów Związku Kompozytorów Polskich w 1959 roku. Pierwsze miejsce zdobyły "Strofy" (1959), a równorzędne drugie miejsce przyznano "Psalmom Dawida", utworowi napisanemu również w 1958 roku. "Emanacje" zostały zadedykowane Tadeuszowi Ochlewskiemu, założycielowi i ówczesnemu dyrektorowi Polskiego Wydawnictwa Muzycznego.
Autor: Aleksandra Jagiełło-Skupińska, marzec 2011.