Hotel pod Aniołem to rozwinięta wersja spektaklu, który powstał w maju 2000 roku jako fragment projektu o nazwie Hotel Europa, przygotowanego na wiedeński festiwal teatralny "Wiener Festwochen".
Spektakl jest teatralną impresją o uczeniu się życia przez miłość. Zagubiona, zdesperowana kobieta (Joanna Kasperek) wchodzi do pokoju z zamiarem popełnienia samobójstwa. Nagle pojawia się przy niej mężczyzna (Grzegorz Artman). Początki ich kontaktu nie są łatwe - kobieta jest nieufna i wroga. Powoli oswaja się z obecnością nieznajomego i nie ma nic przeciwko temu, by nauczył ją... mówić. Powtarza za nim kilka najprostszych słów, które stają się jej prywatną furtką do uspokojenia i akceptacji. To jedyne słowa, jakie padają ze sceny w trakcie przedstawienia.
"Piotr Cieplak wydał mi się jako twórca 'Hotelu pod Aniołem' kimś, kto uważnie czytał 'Teatr osobny' Mirona Białoszewskiego i kto lubił godzinami przyglądać się rysunkom Bronisława Linkego.
Hotelowy pokój, który oglądamy jak hipernaturalistyczny obraz, jest pomieszczeniem spoza czasu. Chropowate mury, nierówne faktury ceglanych ścian, żeliwny zlewozmywak zawieszony niedbale na ścianie jak w suterenie śródmiejskiej kamienicy, brzydkie kafle podłogi układające się w ceramiczny wybieg z klatki dla zwierząt, trzydrzwiowa szafa z lustrem, żelazne łóżko z cienkim materacem, podarta narzuta, chusta, stara walizka, miotła, wieszak. Gdyby to był spis wyposażenia hotelowego pokoju, przecieralibyśmy oczy, pytając, czy na powrót zstąpiliśmy do piekła, którego doznawali bohaterowie Konwickiego lub Hłaski." (Leszek Pułka, "Gazeta Dolnośląska").
- Hotel pod Aniołem, scenariusz i reżyseria Piotr Cieplak, scenografia: Andrzej Witkowski, muzyka: Paweł Czepułowski, Jacek Fedorowicz. Premiera w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu, 30 września 2001 roku.