Salonik Chopinów, fot. Muzeum Fryderyka Chopina w Narodowym Instytucie Fryderyka Chopina
Salonik Chopinów - Oddział Muzeum Fryderyka Chopina znajduje się w Pałacu Czapskich (dawniej: Krasińskich), obecnie gmachu Akademii Sztuk Pięknych. Jest jedynym w Warszawie miejscem zamieszkiwanym przez Fryderyka Chopina, które można zwiedzać (dwa poprzednie mieszkania rodziny Chopinów - w oficynach Pałaców Saskiego i Kazimierzowskiego, nie zostały odtworzone).
Rodzina Chopinów wprowadziła się do mieszkania na drugim piętrze Pałacu w czerwcu 1827 roku, po śmierci najmłodszej córki, Emilii. Fryderyk mieszkał tu do momentu opuszczenia Polski, a więc do 2 listopada 1830 roku, a jego rodzice i siostry - do roku 1836/37. Oprócz salonu na drugim piętrze, do dyspozycji Chopinów był również pokój "na górze", o którym Fryderyk pisał w liście do Tytusa Woyciechowskiego z 27 grudnia 1828 roku:
"Na górze już jest pokój, mający mi służyć ku wygodzie, z garderóbki schody do niego wyprowadzone. Tam mam mieć stary fortepian, stare biurko, tam ma być kąt schronienia dla mnie."
Pokój ten nie znalazł jednak odpowiednika w rekonstrukcji. W salonie w mieszkaniu państwa Chopinów rodzina i przyjaciele byli świadkami pierwszych wykonań obu "Koncertów fortepianowych" e-moll op. 11 i f-moll op. 21. Poza koncertami, w latach 1827-1830 powstały tu też inne kompozycje okresu młodzieńczego: pierwsze etiudy, "Wariacje B-dur" na fortepian i orkiestrę op. 2, "Sonata c-moll" op. 4, "Nokturn e-moll" [op. 72 nr 1] oraz walce, pieśni, mazurki.
Wnętrze Saloniku w obecnej wersji starano się urządzić w latach 60. XX wieku ściśle według rysunku Antoniego Kolberga z 1832 roku. Autor przedstawił na nim domowników, zgromadzonych wokół fortepianu. Z autentycznego wyposażenia mieszkania nie zachowały się jednak żadne przedmioty. W Saloniku znajdują się obecnie sprzęty pochodzące z epoki dobrane tak, aby najwierniej przypominały oryginalne: to okrągły stół, komplet krzeseł i sofa z drzewa brzozowego w stylu empire, lustro w złoconej ramie, serwantka ze szkłem i porcelaną oraz stolik do robótek ręcznych. Ustawiono tu także zabytkowe XIX-wieczne instrumenty: fortepian warszawskiej firmy Fryderyka Buchholtza z pierwszej połowy XIX wieku (instrument tej firmy stał w salonie Chopinów, lecz został zniszczony w 1863 roku) oraz pianino zbudowane w 1855 roku w paryskiej firmie Ignacego Pleyela. Według tradycji grali na nim: przyjaciel Chopina Julian Fontana oraz sławni polscy muzycy - Ignacy Jan Paderewski i Karol Szymanowski.
Ekspozycję tworzą także portrety Fryderyka, jego rodziców Justyny i Mikołaja Chopinów oraz sióstr Ludwiki i Izabeli (rekonstrukcje Jana Zamoyskiego z 1969 roku według reprodukcji zaginionych w czasie II wojny światowej portretów pędzla Ambrożego Mieroszewskiego z 1829 roku), wizerunki Wojciecha Żywnego (także rekonstrukcja według Mieroszewskiego z 1829 roku pędzla Jadwigi Kunickiej-Bogackiej z 1969 roku) i Józefa Elsnera (litografia według własnego rysunku Maksymiliana Fajansa z ok. 1850 roku). Miniatury pędzla Anny Chamiec przedstawiają Karola Kurpińskiego, kompozytora, pedagoga i dyrygenta, siostry Fryderyka - Emilię oraz Izabelę Barcińską i jej męża Antoniego, powstałe w latach 1968 i 1973. Na jednej ze ścian umieszczono również fotografie rodziny Ciechomskich, spadkobierców starszej siostry Chopina, Ludwiki Jędrzejewiczowej, oraz faksymilia dwóch karykatur rysowanych przez Fryderyka. Na fortepianie prezentowane jest faksymile rękopisu "Koncertu f-moll", a na sekreterze - faksymile listu Chopina datowanego 31 sierpnia 1824 roku, tzw. "Kuriera Szafarskiego".
Wystrój Saloniku uzupełniają oryginalne sztychy Fryderyka Dietricha z ok. 1827 roku, przedstawiające widoki Warszawy czasów Chopina: Belweder, Pałac Ordynacki, Pałac Komisji Rządowej oraz Pałac Krasińskich.
Autor: Anna Iwanicka-Nijakowska, styczeń 2012.
Salonik Chopinów
Oddział Muzeum Fryderyka Chopina
Gmach Akademii Sztuk Pięknych, II piętro
ul. Krakowskie Przedmieście 5
00-068 Warszawa
e-mail: muzeum@chopin.museum