Nazwisko Macieja Zielińskiego znane jest szerszej publiczności przede wszystkim z muzyki do wielu filmowych hitów ostatnich lat, m.in. "Nigdy w życiu", "Kryminalni", "Tylko mnie kochaj", "Nie kłam, kochanie", "Och Karol 2". Warto jednak pamiętać, że kompozytor jest także cenionym i wielokrotnie nagradzanym twórcą muzyki poważnej, o czym przekonuje jego pierwsza poświęcona w całości "klasyce", monograficzna, płyta "Across the Milleniums - Muzyka z przełomu tysiącleci". Pięć utworów orkiestrowych i kameralnych, których nagrania znalazły się na krążku, Zieliński skomponował "na przełomie tysiącleci" - pomiędzy rokiem 1993 a 2010.
Płytę otwiera młodzieńcza "Musica per Archi A.D. 1993", skomponowana w tytułowym roku podczas studiów w warszawskiej Akademii Muzycznej w klasie Mariana Borkowskiego. Kompozycja ta zajmuje szczególne miejsce w twórczości Zielińskiego - będąc jego pierwszym nagrodzonym w konkursie kompozytorskim utworem, utorowała mu drogę na scenę muzyki poważnej. "Musica" nawiązuje do tradycji muzycznej dawnych wieków, stąd obecność takich rozwiązań, jak śpiewnej, romantycznej w charakterze kantyleny czy polifonicznego fugato pod koniec utworu.
Kolejny utwór - "Lutosławski in memoriam" - napisany został w 1999 roku na zamówienie angielskiej oboistki Melanie Ragge. Jego prawykonanie miało miejsce w Londynie na koncercie zorganizowanym dla uczczenia 5. rocznicy śmierci wybitnego kompozytora. Zieliński nawiązał w kompozycji do twórczości Witolda Lutosławskiego, wprowadzając cytat z jego "Muzyki żałobnej" (w I części) oraz stosując charakterystyczną dla niego formę dwuczęściową, w której pierwsza część, "Hésitant", jest tylko przygotowaniem, a bardziej rozbudowana druga, "Direct" - tą zasadniczą, bogatszą pod względem brzmieniowym i ekspresyjnym. Od strony emocjonalnej kompozytor starał się oddać w utworze uczucia osoby, która straciła kogoś bliskiego: żal, smutek, rozpacz, gniew, aż po finalne pogodzenie się z losem. "Lutosławski in memoriam" niedługo po swoim londyńskim prawykonaniu został nagrodzony Alan Bush Composition Prize i włączony przez Associated Board of Royal Schools of Music do programu egzaminacyjnego uczelni brytyjskich.
Kilka lat później, w 2004 roku Zieliński napisał "Trio for M.B." jako prezent dla swojego profesora kompozycji, Mariana Borkowskiego na koncert uświetniający 70. rocznicę jego urodzin. Utwór wyróżnia ekspresja i dynamika - dwie typowe dla indywidualnego stylu kompozytora cechy.
Inną, charakterystyczną dla jego muzyki właściwość - wysublimowane brzmienia - można odnaleźć w skomponowanym w 2006 roku impresjonistycznym "Shining II". Zieliński rozwija w nim pomysły kolorystyczne z napisanego dziesięć lat wcześniej "Shining I", przy czym inspiracją dla wielu struktur sonorystycznych były dla niego zjawiska świetlne, które można zaobserwować w przyrodzie: pierwsze promienie słońca o świcie, refleksy świetlne w kroplach rosy, migotanie promieni słonecznych pomiędzy liśćmi drzew.
Płytę zamyka "Concerto inquieto" z 2010 roku, napisany dla klarnecisty Artura Pachlewskiego, a dedykowany pamięci ofiar katastrofy smoleńskiej (kompozytor ukończył go w noc poprzedzającą katastrofę lotniczą w Smoleńsku). Inquieto oznacza niespokojny i w takim charakterze utrzymana została kompozycja: z licznymi krótkimi, zrywanymi motywami i atmosferą nerwowości.
Muzykę Macieja Zielińskiego wyróżnia ekspresja, wysublimowane brzmienia, kontrasty, energia i emocje. Czasem jest ona bliższa tradycji, czasem bliższa awangardy, ale zawsze porusza wyjątkową muzykalnością. W książeczce dołączonej do płyty Zieliński tak zdefiniował swoje muzyczne credo:
"Pisząc moje utwory, zwykle podążam myślą za sformułowaniem Lutosławskiego - chcę pisać muzykę taką, jaką sam chciałbym usłyszeć. Innym istotnym elementem jest myśl Grażyny Bacewicz - pisać tak, aby muzycy chcieli to grać. I oczywiście zawsze myślę o publiczności, której reakcje są dla mnie bardzo ważne."
W trwających ponad dwa miesiące nagraniach płyty wzięli udział znakomici wykonawcy: Polska Orkiestra Radiowa pod dyrekcją Łukasza Borowicza i Marcina Nałęcz-Niesiołowskiego, Trio Consonare per Varsavia, Duet Tytus Wojnowicz - Grzegorz Gorczyca oraz soliści: Artur Pachlewski i Tomasz Strahl.
- "Maciej Zieliński. Across the Millenniums - Muzyka z przełomu tysiącleci": Maciej Zieliński: "Musica per Archi A.D. 1993" na orkiestrę smyczkową, "Lutosławski in memoriam" na obój i fortepian, "Trio for M.B." na klarnet, skrzypce i wiolonczelę, "Shining II" na orkiestrę smyczkową, "Concerto Inquieto" na klarnet i orkiestrę. Tomasz Strahl - wiolonczela, Tytus Wojnowicz - obój, Grzegorz Gorczyca - fortepian, Consonare per Varsavia (Elżbieta Paliwoda-Bulicz - skrzypce, Katarzyna Drzewiecka-Szlachcikowska - wiolonczela, Artur Pachlewski - klarnet), Polska Orkiestra Radiowa, dyryguje Marcin Nałęcz-Niesiołowski i Łukasz Borowicz. Polskie Radio SA 2011 - PRCD 1435, 64'55''
Autor: Anna Iwanicka-Nijakowska.