''Zaczęłam zastanawiać się nad stworzeniem filmu będącego próbą interpretacji muzyki, a nie jej ilustracją. A gdyby tak zrobić film, w którym to dźwięk prowadziłby obraz? Mój film jest moją odpowiedzią na pytanie: jak pokazać dźwięk?'' – wyjaśnia Solakiewicz.
Eugeniusz Rudnik, jeden z pierwszych realizatorów muzyki elektroakustycznej w Polsce i symbol Studia Eksperymentalnego Polskiego Radia rewolucjonizował muzykę za pomocą taśmy magnetofonowej i pary nożyczek. Odkrył wartość kryjącą się w dźwiękach zazwyczaj odrzucanych: krótkich, niezgrabnych, źle brzmiących. Większość realizatorów je odrzuca, a on nazwał je ''podłymi materiami'' i skwapliwie korzystał z ich możliwości. W czasach, gdy muzykę elektroniczną tworzyło się na sprzęcie rodem z naukowego laboratorium, pokazał jak za jej pomocą dotrzeć do drugiego człowieka i o nim opowiedzieć.
''15 stron świata'' stanowi próbę usłyszenia wzrokiem jego muzyki. Podążając za rytmem architektury, ruchem ludzkiego ciała, pulsującym tętnem przyrody, na nowo odkrywamy otaczającą nas rzeczywistość. Ruchome obrazy ukazują cud, który spełnił się w epoce magnetofonów i zniknął wraz z nadejściem komputerów. Wyrażają zachwyt nad wspaniałą erą analogową i potrzebą eksperymentu – odkrywaniem nieznanych rejonów, badaniem granic, nieustannym szukaniem nowych środków wyrazu.
Znam się na:
1. roli – jestem chłopem
2. na wojnie – pamiętam
3. liturgii łacińskiej – byłem ministrantem
4. wojsku – byłem zawodowym wojskowym
5. na lotnictwie – jestem szybownikiem
6. na więzieniu – siedziałem w latach 1952-53'' (E.R., lata 80-te). Przeczytaj recenzję płyty ''ERdada na taśmę'' wydanej przez Requiem Records na łamach Culture.pl
Polska premiera filmu odbyła w trakcie Międzynarodowego Festiwalu Filmowego T-Mobile Nowe Horyzonty - film Solakiewicz został wyróżniony w Międzynarodowym Konkursie Filmy o Sztuce. Międzynarodowa premiera ''15 stron świata'' miała miejsce na Festiwalu Filmowym w Locarno, film został wyświetlony w sekcji Critic's Week Competition, którą zwyciężył otrzymując główną nagrodę.
Reżyserką filmu jest Zuzanna Solakiewicz, absolwentka Międzywydziałowego Instytutu Studiów Humanistycznych w Warszawie, reżyserię filmową studiowała w Sam Spiegel Film & TV School w Jerozlimie i w Szkole Filmowej w Łodzi. W 2009 roku wyreżyserowała przedstawienie dla dzieci ''Wielka kariera krowy Andżelajny''. Autorka filmów dokumentalnych prezentowanych na międzynarodowych festiwalach i emitowanych w telewizji: ''Kabaret Polska'' (2008), ''Tak, to jest'' (2010), ''Jorcajt'' (2012).
Towarzyszyli jej wyjątkowo uzdolnienie współpracownicy. Operatorem filmu był Zvika Gregory Portnoy, absolwent Akademii Sztuki i Projektowania Besaleela oraz wydziału operatorskiego Szkoły Filmu i Telewizji Sama Spiegela w Jerozolimie. Był operatorem obrazu filmu ''Short on cash'', którego premiera odbyła się w sekcji filmów krótkometrażowych podczas festiwalu filmowego Cannes w 2014 roku.
Montażem zajmował się Mateusz Romaszkan, niezależny montażysta, autor projektów dla Muzeum Powstania Warszawskiego i Archiwum Historii Mówionej. Montował i współtworzył scenariusz współtwórcą scenariusza nominowanego do Oscara krótkiego filmu dokumentalnego
''Królik po berlińsku''.
Reżyserią dźwięku, czyli funkcją w filmie o Eugeniuszu Rudniku wyjątkowo ważną, zajął się Marcin Lenarczyk, znany także jako DJ Lenar. Lenarczyk zajmuje się udźwiękowieniem filmów, uczestniczył w realizacji filmów takich jak
''Efekt domina'' (
zwycięzca Krakowskiego Festiwalu Filmowego),
''Gdzie jest Sonia'',
''Sala samobójców'' i wielu
innych. Drugim polem jego działań jest muzyka, DJ Lenar jest jednym z najbardziej twórczych polskich gramofonistów, od lat obecny na scenie polskiej muzyki improwizowanej. Jeden z jego ostatnich projektów to płyta
''Re: PRES'', na której przedstawia swoje wariacje na temat Studia Eksperymentalnego.
Za choreografię odpowiada Weronika Pelczyńska, tancerka i choreografka, choreografka, absolwentka Eksperymentalnej Akademii Tańca Współczesnego SEAD w Salzburgu i Politechniki Warszawskiej. Współpracuje z zespołami w Polsce, Niemczech i Austrii. Jest członkinią grupy Centrum w Ruchu, przestrzeni dla sztuk performatywnych w Warszawie.
''To właśnie dzięki niej bohaterowie Czechowa i Dygata swingują, stepują, jeżdżą na wrotkach, Anna Karenina tańczy walca, a Dulscy uwodzą publiczność ekspresyjnym jazzem i poetyckimi obrazami jak z teatru tańca'' pisała na łamach Culture.pl Anna Legierska w artykule poświęconym Pelczyńskiej.
Źródła: materiały prasowe, materiały własne, opr. fl 18.7.2014